ROUWBETUIGINGEN

Liefste Sophie Thomas Charlotte en Jerremy
Ik wil mijn oprechte deelneming wensen met dit enorm verlies.
Het was even schrikken toen ik dit vernam.
Hij was zo een vriendelijke lieve man.
Als klein kind bij jullie was dit enorm gezellig een tof gezin.
Veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Ik denk aan jullie
Mvg
xxxx
(Van den Herrewegen Shana Alaya Elfira)

Wij willen jullie heel veel sterkte wensen om het verdriet van dit veel te vroege afscheid te kunnen verwerken.
Wees er voor elkaar en klamp jullie vast aan hopen mooie herinneringen…
Heel veel oprechte knuffels
(Christel Foncke en Jean-Pierre)

Sophie en kinderen heel veel sterkte ik denk aan jullie veel liefs, kus van mij
(Jannie Groenenboom)

Lieve mensen,
Ik heb jullie leren kennen als een warme familie met het hart op de goede plaats.
Fantastische mensen, allemaal, ook de vader des huizes.
Verschrikkelijk dat Je zo vroeg moest gaan.
Veel sterkte aan de familie!
Innige deelneming en groet,
(Ronsyn Robin, Laura en Ellis)

Dirk,
Ik kende je niet persoonlijk maar ik weet dat je een fantastische echtgenoot was voor Sophie;
je was haar soulmate, haar alles.
Voor je kinderen was je een geweldige vader.
Je zal hard gemist worden, ook door mensen die je niet persoonlijk kenden,
want zagen we Sophie dan zagen we jou ook.
Jullie waren zo een mooi geheel…
Het ga je goed Dirk…
Oprechte deelneming Sophie; ik denk veel aan jou
(Brigitte Janssens)

Opeens stond de wereld stil en zal die nooit meer dezelfde zijn.
Deze zondagnamiddag (12/04) kwam ik Baesken (Thomas) en Ména tegen in Lierde.
Zij met fiets op weg naar jou/jullie, ik te voet onderweg naar mijn grootouders.
Op een gegeven moment moesten we salut zeggen tegen elkaar,
en ik zei groeten aan mama Sophie en papa Dirk!
Bij deze, nogmaals mijn groeten aan jou Dirk!
Ik wens jullie veel kracht bij het verwerken van dit verdriet.
Nu is de stilte compleet en zijn afwezigheid zo groot, maar hij zal er altijd zijn.
Hij leeft voort in jullie hart en hoofd.
Altijd samen in gedachten, in gedachten voor altijd samen!
Lieve Sophie, Charlotte, Jerre en Baesken!
Wij zijn er en zullen er altijd zijn.
Dikke kus en knuffel
(D’Hose Alien & Axel)

Mijn oprechte deelneming aan het hele gezin.
Veel warmte en liefde gewenst in deze moeilijke en verdrietige tijden.
(Barbara Beyens)

Bewaar de mooie herinneringen diep in jullie hart .
Zij zullen jullie de nodige sterkte geven .
Mijn oprecht medeleven in jullie verdriet .
(Denise De Meyer)

Heel veel sterkte aan de familie in deze moeilijke periode.
(Chantal Mortier)

Ik heb Dirk 1x in mijn leven ontmoet.
En verder heb ik Dirk alleen gekend door alle verhalen van jou, Sophie.
Fantastische mensen.
Spijtig en zeer verdrietig dat iedereen, maar vooral jullie zo’n lieve man moeten gaan missen.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe in deze zeer moeilijke tijd.
Denk altijd met liefde terug aan al het mooie van Dirk.
(Miranda Hendriks)

Jouw vleugels waren klaar, mijn hart nog niet.
(Charlotte Baes)

Ik wens zijn gezin, familie en vrienden veel sterkte toe.
Dat ze troost kunnen vinden bij elkaar en kracht bij het verwerken van dit verdriet.
Dat de mooie herinneringen het verdriet kunnen verzachten.
In gedachten bij jullie.
Rust zacht Dirk
(Nathalie Hendrickx)

Beste Sophie, Thomas , Charlotte en Jeremy we wensen jullie heel veel sterkte
bij het grote verlies van je echtgenoot en papa in deze moeilijke tijd !
Hopelijk vinden jullie heel veel steun bij elkaar, zorg goed voor elkaar en
onthou de mooiste herinneringen die jullie samen mochten beleven !
Dirk, je hebt ons veel te vroeg verlaten, we zien je graag !
Je blijft in ons hart verder leven !
(Van Hamme – Van Damme Hendrik en Nancy)

Lieve Sophie en kinderen,
Jullie zijn de afgelopen dagen nog niet uit mijn gedachten geweest.
Mijn hart huilt mee als ik aan het verdriet denk dat jullie nu moeten doorstaan…
Zorg goed voor elkaar, wees elkaars troostende schouder.
En Sophieke, je weet me te vinden!
Oprechte deelneming
(familie Peirlinckx – Gommers Danny, Sofie en kinderen)

Veel te vroeg ben je heen gegaan
Afscheid nemen van een geliefde persoon is droevig en moeilijk.
Hopelijk ervaar je ook de warmte en zorgzaamheid van de mensen om je heen.
Met oprechte deelneming,
(Fierens Camiel & Nadia)

Woorden schieten te kort.
De liefde die tussen jullie was en is spattten er vanaf.
Ik wens jou Sophie de kinderen de familie en de hondjes veel kracht in de tijd die komen gaat.
Ik ben ver weg maar zal er voor jullie zijn.
Al is het maar een luisterend oor. X
(Jolanda vd Steen)

Ik ben echt sprakeloos, waarom moet iemand zo snel gaan???
Zo onwezenlijk en zo onrechtvaardig!!!
Heel veel sterkte voor jou, je gezin en familie en vrienden.
Ik was niet op de hoogte van zijn ziekte, dus dit nieuws kwam super hard binnen.
Laat je goed omringen door je prachtige kinderen. xxx
(Wijnant Sabrina)

Heel veel sterkte aan de familie
(Gaetan Mignon)

Une belle âme, pleine d’amour, s’en est allée loin de vous,
en vous laissant dans la solitude et la tristesse.
Dirk a toute sa vie veillé au bonheur de sa famille.
Il est difficile de perdre un mari, un père si exceptionnel et apprécié par sa gentillesse et sa bonté.
Nous participons à votre deuil et vous souhaitons beaucoup de courage dans cette épreuve.
Nos pensées affectueuses se tournent vers vous .
(Laurence Wagner et Jean-marc Castiaux et les enfants)

Rip Dirk
Vroeger was je mijn speelkameraad mijn buurman samen met je broer nichten
en neven hebben we veel uitgespookt veel samen beleefd
Nu ben je er niet meer
Veel sterkte aan de ganse familie
(Geert De Deyn)

Dag lieve knappe papa Dirk,
De tranen rollen over mijn kaken. Het besef is er, je bent er niet meer.
Bedankt. Bedankt voor alles.
Bedankt dat ik je heb mogen ontmoeten, bedankt dat je me aanvaarde om wie ik was.
Bedankt dat ik je vele kusjes en knuffels mocht geven ondanks jij geen knuffel mens was.
Het moment dat je heen bent gegaan heb je ons toch nog kunnen doen lachen.
Je deed ons altijd lachen. Wat was het een mooi moment.
Bedankt dat ik er bij mocht zijn. We hebben mooi afscheid kunnen nemen van je.
Woorden schieten me te kort. Ik wil je nog voor zo veel meer bedanken…
Je begint aan een nieuw avontuur, deze keer zonder mama Sophie. Helaas.
Jullie waren een dreamteam. Liefde is zo mooi, maar kan zo veel pijn doen.
Je laat zo een stilte en kilte achter. Je was zo een warm persoon.
Ik ga je missen Dirk.
We missen je nu al enorm.
Kon ik je nog maar een dikke knuffel geven.
(Ména)

Een groot verdriet
Je hart doet zeer
Degene die je liefhebt is er nu niet meer
De tranen blijven stromen, je keel knijpt dicht
In gedachten zie je steeds dat vertrouw gezicht
Geef gevoelens de ruimte, zelfs wanhoop of woede
Laat de tijd je verdriet helen en koester al het goede
Oprechte deelneming,
(Gunter, Christina, Lars en Kjetil)

Er bestaan geen troostende woorden voor dit grote verlies.
Moge de steun van vrienden en familie troost bieden
en mooie herinneringen het verlies verzachten.
Wij leven met jullie mee en wensen jullie veel kracht en sterkte toe.
(Familie Reygaert)

Er wordt aan jullie gedacht tijdens deze zware dagen.
Wij wens jullie eindeloos veel kracht om dit verdriet te kunnen dragen.
Veel steun, troost en sterkte!
(Syroit Siebe en Sofie)

Dirk, je was een fijne collega.Ik zal je nooit vergeten.
Sterkte aan de familie.
(Gunther Waeyenbergh)

Innige deelneming bij het overlijden van je echtgenoot .
(Petrus en Renate Geeroms – Van Varenbergh)

Veel sterkte in deze moeilijke periode ,
Innege deelneming
(Patrick en Sonia Rosé – Verrou)

Dirk,
je verliet deze wereld om meer plaats in te kunnen nemen in het hart van je dierbare omgeving.
Nu ben je de vlam geworden dat ontvonkt zonder te hoeven branden, de vlam dat nooit zal uitdoven.
Jij was al klaar Dirk, klaar voor het volgende avontuur.
Je werd uitgekozen om over ons te waken, omdat niemand zo geschikt is als jou.
Het gaat je goed, lieve Dirk
(Cila Dos Santos)

Dirk, we zullen je altijd blijven herinneren als de optimistisch jonge man.
Je hebt een korte maar harde strijd geleden.
Rust nu maar zacht, je hebt het verdiend. Xxx
(Danny en je tante Karin)

(papa) Dirk,
Dit is je laatste reis die je moet maken, weg van de mensen die je graag ziet.
Het is een reis waar van onze kant niet naar uitgekeken werd.
Je zal in ieder zijn gedachten voort blijven leven.
Er is veel verdriet om je heen, vergeten zullen we je niet.
Je hebt zoveel mensen liefde kunnen geven.
We zijn dankbaar dat we je hebben kunnen ontmoeten.
Goeie reis
(José en Carla)

Sterkte in deze zeer moeilijke periode.
Sophie, Thomas, Jerremy en Charlotte,
Dirk is veel te vroeg van ons heen gegaan
(Familie Rose-Timmermans)

Innige Deelneming
(Vanderkelen Josef – Van Israël Illiane)

Lieve Sophie en kinderen,
Moeilijk is het om de juiste woorden te vinden die troost bieden.
Dirk was niet alleen je man, hij was ook je beste vriend, je soulmate, je alles en de beste papa
Voor Charlotte, Thomas en Jérémy.
We hopen dat jullie de kracht vinden om dit grote verlies te dragen.
Veel steun, troost en sterkte in deze moeilijke tijden.
(Van Snick – Sunaert Caroline Mario Emily)

Dirk ,
Wij kunnen helaas geen afscheid nemen in deze moeilijke tijden
Wij kunnen helaas niet bij jou zijn
Maar wij denken aan jou en je familie en voelen de pijn
Het had ook anders kunnen zijn
Rust zacht …..
(Joost Ringoet-Nancy Abbeloos)

Beste Sophie en kinderen van Dirk,
Langs deze weg willen wij ons oprecht medeleven betuigen met dit enorme verlies!
Hou jullie vast aan de mooie herinneringen die jullie samen hadden.
Blij dat we Dirk in ons team mochten hebben.
Rip Dirk en het ga je goed daarboven !!
(Ludwig en Nancy Haverbeke/Bloem)

Ik betuig mijn medeleven aan gans de familie.
Ik kende je niet zo goed maar zijn samen met je vrouwtje Sofie, dochter Charlotte ,
zoon Jeremy en vriendin Morgan, en Lutgarde frietjes gaan eten dat zal ik blijven herinneren.
Wens jullie heel veel sterkte.
(Nadine Vanderkelen)

”Wanneer je droevig bent
Kijk dan opnieuw in je hart
en je zal zien dat je weent
Om wat je vreugde heeft gebracht”
Ik leef met jullie mee.
Veel sterkte
(Sabine Rohde (Delirium), Casper & Roel)

Lieve Sophie, Charlotte, Thomas, Jérémy en familie,
Woorden schieten te kort.
Wij willen jullie heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke periode.
Laat dit geen afscheid zijn , maar een tot ziens.
Dirk leeft vanaf nu verder in jullie harten, sterker dan ooit te voren.
Ook in deze moeilijke tijd kunnen jullie rekenen op vrienden.
Zowel Bram als ik staan steeds klaar voor jullie.
Veel sterkte ,
(Bram De Mooter en Fiona Breynaert)

Dag lieve lieve Dirk,
Maandag waren wij allen bij elkaar toen jij besloot om de last van jouw schouders te laten vallen.
Die eindeloze strijd die jij gestreden had, bleek zomaar te eindigen en jij vond vrede.
Je gaf nog enkele keren een teken van erkenning, en nam stilaan afscheid van iedereen die jou lief had op jouw manier.
Zo intens, maar toch zo mooi. Een avond om nooit te vergeten, net zoals jij: een man die nooit uit het geheugen zal worden gewist.
Mijn hoofd is niet meer stil te krijgen, en de muziek die er speelt is treuriger dan een week geleden.
Eindeloos staren, zoekend naar een teken of afvragen waar je nu eigenlijk bent..
Want wie kan jou vergeten? Je bent er niet meer, maar echt weg zal je nooit zijn, ver van hier maar toch zo dichtbij.
Ik koester elke herinnering, elk moment die ik samen met jou en hun heb mogen beleven.
Dirk, ik meen dit oprecht dat jij een mooie vader was voor jou kinderen en een liefdevolle man voor je vrouw.
Jullie zijn een familie waar thuiskomen écht als thuiskomen voelt.
De liefde die jij en Sophie hebben voor elkaar, is iets wat iets los maakte in mij. Zo puur.
Ik hoop dit ooit te mogen beleven zoals jullie dat hebben gedaan.
Ooit krijgen ik en Jérémy de kans om te kunnen vertellen wat voor een fantastische vader jij bent
en welke mooie herinneringen die wij met jou mogen hebben delen. Ik koester ze.
Want Dirk, Ze lijken zo op jou. Als ik naar hen kijk weet ik dat zij jou verder dragen en ik ben gerust.
Er schuilt een deeltje van jou in ieder van hen en jij zal nooit vergeten worden.
Maar geniet, geniet waar je ook bent. En maak je geen zorgen.
Ik ben er. Ik ben er voor Sophie, Thomas, Charlotte en Jérémy.
Want zij.. Zij zijn het mooiste geschenk dat jij mij ooit hebt kunnen geven.
Dat je nog vele schilderijen mag schilderen in de lucht, en zoveel mag schitteren als een ster.
Want ik sta op de eerste rij
‘Saluu’ maar geen vaarwel.
(Morgan Goossens)

Aan Sophie, Thomas , Charlotte en Jérémy,
Ik herinner me nog de eerste ontmoeting alsof het gisteren was.
Excuseer Meneer ik zoek de Familie Baes ….Dan ben je op het juiste adres mevrouw .
Grappig maar waar, ik was aan het juiste adres.
Samen Koffietje gedronken dat hij met heel veel liefde maakte omdat hij er zelf verzot op was.
Frietjes gaan eten, maar ik wachtte tevergeefs om nog eens samen frietjes te gaan eten met ons allen samen.
Ik had er geen woorden voor toen mijn dochter thuis kwam met dit nieuws.
Vragen hoe het met jou ging was moeizaam. Omdat iedereen het verwerkt op zijn eigen manier.
Maar ik geef jullie mijn oprechte steun en toeverlaat voor de hele Familie .
Een lieve man , vader, een vriend _ Nen Toffe gast en deze woorden zijn
de mooiste herinneringen aan hem en dat zal niemand kunnen af nemen”
Oprechte deelneming
(Goossens Jan , Vanderkelen Lutgarde en Dylan (Familie van Morgan))

Onze oprechte deelneming.
(Guy en Marleen Van der linden- Morreels)

Beaucoup de force et de courage à toi et ta famille. Sincères condoléances. Affectueusement.
(N’oncle Jean-Pierre Wagner)

Dirk,
Wij kunnen jou het beste omschrijven als een warm persoon met het hart op de juiste plaats én
‘nen echten (stille) levensgenieter’.
Ook wij waren altijd welkom en voelden ons meteen thuis.
Een echte Padre Familias, de man des huizes!
Je bent te vroeg gegaan en laat een leegte achter.
Die leegte wordt nu gevuld met enorm veel liefde en trots van je familie.
Desondanks we je nu niet meer kunnen zien, zien we je wel nog voortleven in de rest van je familie.
Want Thomas zijn pretoogjes, het geniepig lachje én het stil genieten… dat heeft hij van jou.
Waarvoor dank.
Het ga je goed, Dirk. Merci voor alles.
Sophie, Thomas, Charlotte en Jerre
We wensen jullie veel sterkte en moed toe in deze moeilijke tijd.
Weet dat we altijd zullen klaarstaan voor jullie.
Een warme knuffel.
(Ringoet Jitse & Soetkin)

Slechts weinig woorden passen in een tijd van verdriet en pijn.
Moge deze woorden een teken van medeleven.
Oprechte deelneming Nancy en kinderen
(Kapsalon Nancy)

Heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
(Stradiot Patrick)

Veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Niet te begrijpen dat zoiets kan.
Koester de mooie herinneringen samen, hij zal altijd bij je zijn in jullie hart.
Wij herinneren hem als een zacht persoon, met het hart op de juiste plaats.
Altijd goedlachs, plezier maken .
Het fuifbeest op onze trouw die niet van de dansvloer te slaan was..
We gaan hem missen!
(Davy & Evy De Paepe)

Veel te vroeg….
Nog zoveel te zeggen….
Laat de mooie herinneringen een steun zijn in de toekomst.
Veel sterkte
(Kenny Van der Maelen & familie)

Heel veel sterkte in deze moeilijke periode x
(Bjorn Vandergucht)

Onze oprechte deelneming voor heel de familie.
Als vooruit kijken je bang maakt
en in het verleden kijken doet je pijn,
kijk dan vooral naast je,
Hij zal er altijd voor je zijn!
(Sophie Dubray)

Liefste Dirk
Jou zelf heb ik niet gekend , maar je dochter Charlotte ken ik wel .
Een meid uit de 1000 .
Ze kon met zoveel fierheid over haar papa vertellen .
Veel te vroeg ben je moeten gaan en je zal ook een groot deel
uit het leven van je kinderen missen en ik weet zeker zei zullen je ook missen .
Maar herinneringen blijven .
Het gaat je goed Dirk
(Debora Delange)

Aan Sophie en haar mooi gezin heel veel sterkte
bij dit zwaar verlies van haar leve schat en echtgenoot ….
(Erna Antoine)

Ik hoef jou niet te kennen om te weten wat voor een prachtig mens je bent.
Ik weet dat je zal waken over je kinderen en vrouw en naasten.
Vul hun hart met jou onvoorwaardelijke liefde en herinnering.
Rust zacht Dirk.
(Mel)

Mijn innige deelneming in deze moeilijke periode.
Veel sterkte
(Yannick De Wolf)

Lieve Sophie Thomas Charlotte en Jérémy,
ik kan het nog altijd ni geloven dat we afscheid van Dirk moeten nemen.
Hij zal altijd bij jullie zijn.
Ik leef met jullie mee, vind het verschrikkelijk zo een tof gezin,
ook al zag je mij ni zo veel toch blijven jullie altijd in mijn hart.
Hou jullie sterk morgen, ik denk aan je allemaal
groetjes Tine en Patje onze oprechte deelneming
(De Nooze Christine)

Veel sterkte in deze moeilijke periode!
(Familie Van Laethem)

Innige deelneming in de diepe rouw die jullie treft en in t bijzonder Charlotte !!
Veel sterkte ! x
(Luc Vandenhaute)

innige deelneming, en veel sterkte gewenst in deze moeilijke dagen,
(familie Penne Thienpont Nancy)

Met oprechte deelneming.
Het is moeilijk nu de juiste troostende woorden te vinden.
Hopelijk kan ons welgemeend medeleven de pijn wat verzachten.
(Delcour – Van Wielendaele Rik en Martine)

Innige deelneming.
(Dieter Bellemans)

Lieve Sophie, Charlotte, Thomas en Jérémy

Als ik aan jullie (papa en mama) denk, zijn dat vooral beelden van vele jaren geleden, vele mooie herinneringen.
Jeugdvrienden, zottigheden en dan stilaan iedereen die zijn eigen weg in het leven
gaat, trouwt, kindjes krijgt, klein en groot geluk en kleine en grote tegenslagen kent.
Ik kan onmogelijk jullie immens verdriet nu kennen maar probeer er mij iets bij voor te stellen.
Ik hoop van harte dat jullie allen samen sterkte en een beetje troost vinden bij elkaar.
Ik ben er zeker van dat Dirk een geweldige tijd heeft beleefd met een topvrouw en super kids!
Ik stuur jullie heel veel sterkte, warmte en liefde
(Ann Tielemans)

Woorden schieten tekort wanneer het liefste bezit herinnering wordt.
Lieve Sophie en kinderen , wij wensen jullie heel veel kracht ,liefde en steun.
Veel troost in mooie herinneringen aan Dirk.
(Van Den Berge Dirk – De Vos Katelijn)

We hebben hem nooit persoonlijk gekend maar we weten hoe hard het is
om een papa te verliezen en willen zo onze steun geven aan Thomas & Ména EN familie.
Veel sterkte !!
(Audrey en Jeroen De Padt)

Liefste Dirk
Persoonlijk kende ik jou niet.
Maar ik wist wel dat je de ideale schoonvader was voor mijn zus.
Ik wist ook dat je de beste man was voor Sophie.
Jullie vormden een prachtig, uniek stel!
En ik wist ook dat je de perfecte vader was voor je 3 geweldige kinderen.
Het slechte nieuws was een schok voor iedereen.
Maar het verlies van jouw fysieke aanwezigheid versloeg ons helemaal.
Mijn oprechte condolenties aan de familie Baes.
Je blijft voor altijd voortbestaan in onze herinneringen en hart.
Merci voor jouw tijd hier met ons!
Goede reis en doet da goed daarboven!
Veel liefs
(Sèlia & Camiel)

Veel sterkte aan gans de familie, ook vanwege mijn moeder Simonne De Roeck.
Draag zorg voor elkaar.
(Geert Tuypens)

Lieve Sophie,
heel veel sterkte in deze moeilijke tijden ,
ik heb er geen woorden voor,
ben sprakeloos maar draag zorg voor elkaar en steun elkaar ,
ook veel sterkte voor jullie kinderen
ik denk aan jullie knuffel
(Marleen Van Holder)

Innige deelneming en heel veel sterkte bij het verlies van jullie dierbare
(Fam Droesbeke Johan-Haak Noëlla)

Veel sterkte Morgan en Jérémy
(nonkel Bart en Nathalie Vanderkelen-Wauters)

Heel veel sterkte in deze moeilijke periode!
(Sonja Meert)

Dirk kende mij niet persoonlijk maar wel en passant:
ik ben een verre gebuur van op de Haltbaan en kwam meerdere malen met de fiets voorbij het huis van Dirk.
Als Dirk buiten liep of zijn haag aan het scheren was knikte hij steeds vriendelijk goedendag met een brede lach op het gezicht.
Daarom wens ik zijn gezin en familie veel sterkte bij dit enorme verlies.
(De Couvreur Geert-Gosseye Patricia en Hannes)

Beste Sofie en kind een.
Wij zijn erg geschrokken van het bericht dat we gehoord hebben.
Veel te jong was hij er zijn geen woorden voor
We leven mee in jullie droevige dagen.
(Schryers Huguette Stefhan en Jordy)

Enorm veel sterkte in deze moeilijke periode.
(Shelly Segers)

Onze oprechte deelneming en veel sterkte.
(Rita Van Eesbeek)

Onze oprechte deelneming bij dit grote verlies.
Veel sterkte in deze moeilijke periode.
Hou jullie vast aan de mooie herinneringen.
(Gert Suys en Elke Van Eesbeek, Jord)

Liefste Sophie , Jeremy , Thomas , Charlotte,
We hebben zojuist het veel te vroeg heen gaan van Dirk , je man, jullie papa vernomen.
Onze oprechte deelneming!
Wij wensen jullie heel veel sterkte toe in deze moeilijke dagen !
(Johnny Sienaert- Fabienne Dinck, Fanny & Jory)

Onze welgemeende en zeer oprechte deelneming aan gans de familie maar vooral aan Jean en Brigitte.
(Marc en Conny Wallaert-Schoukens)

Hey mijn allerliefste protjen,
Je verjaardag vandaag , 4 juli , je zou 55 worden en dat zouden we vieren
net zoals we de laatste 30 jaren samen hebben gedaan.
Maar nu kan het niet meer, God wat mis ik je zo ,
al 82 vreselijke lange dagen zonder jou.
En dan nu weer een dag die het extra moeilijk maakt.
Ik kan het nog steeds niet vatten ,
ik kan niet geloven dat je er niet meer bent.
Het is zo eenzaam en vreselijk moeilijk om nog maar
een uur te overleven zonder jou, een dag….laat staan 82 dagen.
We waren ook steeds samen , deden alles samen ,
zag je jou dan zag je mij en omgekeerd , wij 2 waren 1 !
Ik mis je zo…ik voel me zo leeg.
Elke vezel in mijn lichaam schreeuwt om jou…
De wereld draait blijkbaar door , maar voor mij
staat deze nog steeds stil…sinds de dag dat je stierf.
Ik leef op automatische piloot…ik probeer niet na te denken , dat doet pijn.
Dus nu probeer ik al jouw taakjes te doen.
Ik heb ook je takenlijstje al bijna afgewerkt van wat je gepland had.
Vooral veel verven. Ik hoop dat je blij bent
en dat de gekozen kleuren ook jouw keuze zou zijn geweest.
Je tuin staat ook in orde , je was er zo trots op
en dat wil ik dus zeker , speciaal voor jou , ook zo houden.
De kinderen vinden langzaam terug hun draai in het leven ,
elk op hun eigen manier. Je zou zo trots op hen zijn ,
maar dat was je altijd al hé lieve schat.
Ze waren je alles en je zou de wereld herzet hebben voor hen.
Ze missen je ook zo erg…
We praten nog zo vaak over je telkens we samen zijn.
Hopelijk kan je het horen .
Je zou schitteren , ik zie je lachje al voor me.
Vandaag gaan we ook samen je verjaardag vieren in de Havana ,
je zou dit zo tof hebben gevonden.
Ons jaarlijkse etentje sinds onze kids klein waren
dus voortaan nu steeds op jouw verjaardag.
Protjen , onze kinderen zijn momenteel de enigen die ik wil zien of horen ,
en ook je ouders en je broer en Christine natuurlijk ,
maar voor de buitenwereld ben ik nog niet klaar.
Het doet teveel pijn en kost me teveel moeite om me sterk te houden.
Het lijkt steeds moeilijker te worden hoe langer ik je mis.
Ik huil sneller en vaker…ik ben gebroken.
Sommigen geven me de raad verder te gaan ,
mijn leven terug op te pakken ,
dat ik moet proberen weer wat gelukkiger te zijn
( wat jij ook wel zou willen , want je wou me ook tijdens je leven altijd al gelukkig zien) ,
maar dat kan ik nog niet protjen , dat lukt me nog niet ,
dat wil ik ergens ook nog niet.
Ik probeer maar het is nog veel te vroeg.
Ik heb tijd nodig , heel veel tijd.
Dertig prachtige jaren samen , elke dag genoten van elkaar ,
dat neemt tijd … ik moet het nu alleen doen ,
neen , dat heb ik dus nog niet kunnen aanvaarden.
Een leven zonder jou aan mijn zijde.
Ik wil dus gewoon tijd … tijd voor mezelf en tijd met onze kinderen ,
tijd om mijn immense verdriet om jou te kunnen aanvaarden.
Dus liefste protjen , een hele gelukkige verjaardag van mij….
vandaag dus 55 extra dikke kussen en evenveel knuffels aan jou liefste schat.
Ik mis je … ik zien a zoe geiren mijne prot
Je vrouwtje die niet zonder jou kan maar helaas wel moet ,
tot ziens daarboven en hou mijn plekje naast je vrij zoals afgesproken…
(Sophie)

 Mijn allerliefste protjen
Weer een moeilijke mijlpaal…
Zes vreselijke eenzame en lange maanden, een half jaar zonder jou.
Maar voor mij lijkt het of ik je al jaren moet missen.
Een dag lijkt voor mij 48uren te duren…geen 24.
Mijn eerste herfst in 30 jaren zonder jou.
Ik zie de wereld niet langer in kleuren, alles is nu grauw, grijs en donker.
Wie had ooit kunnen denken dat ons zoiets zou overkomen.
We hadden echt alles, we waren zo gelukkig samen,
genoten zo intens van ons prachtige gezinnetje en wat waren we nog steeds even verliefd na 30 jaren.
We konden samen de wereld aan…we hadden nog zoveel plannen maar nu niets meer…
“Wij” , “onze” en “samen” is nu pijnlijk “ik”, “mijn” en “alleen” geworden.
Protjen, hoe kan ik uitdrukken hoe ik me voel als daar geen woorden genoeg voor zijn…
Het gevoel van eenzaam zijn zelfs in een menigte,
de pijnlijke leegte in ons huisje elke minuut van de dag,
mijn ‘in 1000 stukjes’ gebroken hart en geen doel meer voor ogen.
Maar dit dan nog miljoenen keer erger…
Enkel iemand die hetzelfde heeft moeten meemaken kan deze pijn begrijpen.
Wat wil ik zo graag weer gewoon samen zijn bij jou,
je armen om me heen voelen, een kusje krijgen.
Gewoon gek doen samen zoals we zo vaak deden ,
plannen maken, samen lachen, samen genieten van de kleine dingen,
in elkaars armen slapen, je nog eens horen zeggen hoe graag je me ziet…
Ik voelde me zo geborgen en veilig bij je, je was mijn rots.
Bij jou alleen kon ik echt mezelf zijn.
Nu sta ik er alleen voor en dat maakt me zo bang.
Ik ben niets zonder jou, ik voel echt niets meer zonder jou
enkel nog de pijn van je te moeten missen, ik voel me verdoofd en leeg…
Ik mis het leven samen met jou zo verschrikkelijk,
alle levenslust is uit me weggerukt de dag dat je stierf.
Mijn leven draait gewoon door maar niets boeit me nog.
Ik moet wel verdergaan dat weet ik, maar niets voelt nog echt de moeite waard,
niets is nog leuk als jij er niet meer bij bent.
De nieuwe herinneringen verbleken in het niets tegen de herinneringen samen met jou erbij.
Elke dag opnieuw is voor mij een zware strijd om verder te gaan ,
1 stap vooruit en dan terug 10 achteruit.
De leegte die je achterliet is zo pijnlijk voelbaar dag na dag…
Ik wil gewoon zo graag bij je zijn…
Waarom kan dit niet? Waarom moest je gaan? Waarom jij? Waarom ons ?
Je had nog zoveel liefde en vriendschap te geven,
je leven hier bij je gezin was nog niet klaar.
Ik heb je nog zo nodig , de kinderen hebben hun papa nog nodig…
waarom mocht dit niet zo zijn ?
Maar toch zullen we moeten en juist die gedachte doet zo verschrikkelijk veel pijn.
Maar elke dag dat voorbijgaat is er weer eentje dichter om terug bij jou te zijn ,
die gedachte is dan ook mijn enige troost momenteel.
Hopelijk komt die snel…
Wat mis ik je … wat mis ik je zo … ik mis je zo erg mijn protjen.
Nooit gedacht dat graag zien ook zoveel pijn kon doen…
maar je was het zeker waard.
Je hebt 30 jaar van mijn leven het mooiste hoofdstuk gemaakt …
jij was het mooiste wat me ooit kon overkomen.
Jij was mijn alles.
Kon ik maar bij je zijn mijn protjen…
Ik zien a geiren , hou mijn plaatsje vrij…
Miljoenen kusjes en knuffels ,
love you

je trotse maar gebroken vrouwtje
(Sophie)

Sorry dat ik zo laat iets neer zet
maar ik ben het nog maar vandaag te weten gekomen
en kan het nog niet geloven daarom dit klein gedicht
In een ogenblik van stilte
bij een groot verdriet
is het fijn dat men er is
en hoeven woorden niet
In een ogenblik van stilte
vooral na zo’n groot gemis
zegt aanwezigheid voldoende
voel je echt wat vriendschap is
(Kris van belle)

Allerliefste protjen,
Kerstavond straks ,na 30 jaren deze samen liefdevol te hebben gevierd is het nu zonder jou…
Mijn hart in duizend stukjes , hoe moet ik hier door ?
Kon je maar even een teken geven en me de kracht geven me hier door te slaan.
Hoe kan wat ooit een van de mooiste dagen van het jaar nu plots een van de moeilijkste zijn geworden ?
Ik mis je zo , geen woorden om dit te omschrijven.Deze pijn kan je enkel voelen helaas.
Dit jaar geen pakje voor jou van mij , dit jaar geen pakje van jou voor mij.
Het breekt mijn hart keer op keer , die kleine dingen vooral.
Een onverwachte zoen ,je horen zeggen ”k zien a geiren’,
een zoen voor het slapengaan en bij het ontwaken…
Kon dit nog maar 1 keer…dit is mijn kerstwens dit jaar.
Wat mis ik je zo…
Waarom moest jij als eerste gaan en moet ik nu leven met deze ondraaglijke pijn van gemis?
Een leven zonder jou is kleurloos en donker als de nacht , iedere dag opnieuw…
Ik mis je zo…
Liefste protjen, ik wens je hierboven een zalige kerst en zend je miljoenen kusjes en knuffels…
En hier , kerst zal nooit meer kerst zijn zonder jou.

IK MIS JE ZO MIJN ALLERLIEFSTE PROTJEN
MILJOENEN KUSJES EN KNUFFELS

Je vrouwtje
(Sophie Beeckman)

Allerliefste protjen ,
Straks is het zover , het nieuwe jaar en voor het eerst in al die jaren zonder jou…
Ik kijk er zo tegenop , zonder jou…
Het lijkt of ik opnieuw afscheid moet nemen want ik laat je achter in 2020.
En dat wil ik niet…echt niet.
Ik wil blijven hangen in dit jaar , het laatste jaar waarin het nog even ‘wij’ was in plaats van ‘ik’
Nu moet ik zonder jou verder en dat is zo zwaar.
Elke dag opnieuw vechten om de dag door te komen.
En nu dan dit er nog bij.
Ik heb geen vat meer op de tijd , geen vat meer op mijn leven .
Ik voel me nog steeds als verdoofd sinds de dag dat je moest gaan…
Ik wil zo graag bij je zijn.
Ik mis je zo…
Ik zien a geiren protjen !
Je vrouwtje die niet zonder jou kan maar helaas wel moet ,
tot ziens daarboven en hou mijn plekje naast je vrij zoals afgesproken…
(Sophie Beeckman)

Allerliefste protjen ,
Tien maanden zonder jou , 10 maanden moet ik je al missen.
Het lijkt zoveel langer , dagen zonder jou wegen zo zwaar en tikken zo traag voorbij.
De nachten zijn ook zo vreselijk moeilijk , ik mis je naast me.
Je warmte , je knuffels , onze babbeltjes , je kusjes…
Slapen is zo moeilijk ook al ben ik zo moe.
En in ons bed slapen lukt me zeker nog niet.
Ik kan het niet aan…niet zonder jou.
God wat mis ik je ,
vooral de kleine dingen en ook je warmte , je lach en je immense liefde.
Mijn leven voelt nu zo kil , eenzaam en
ik heb niet het gevoel dat ik nog echt leef.
Nog steeds sta ik op automatische piloot ,
 ik doe wat ik moet doen en daar stopt het ook…
Het leven gaat aan me voorbij want zonder jou is er niks meer aan.
Enkel onze kids houden me recht en op de been,
zij zijn alles wat me van jou nog rest.
Zij zijn het levende bewijs van onze ooit zo echte oprechte liefde.
Liefste schat , ik wist niet dat eenzaam zo vreselijk aanvoelde
en dat een gebroken hart zoveel pijn doet.
Er was maar 1 die me kon troosten , me kom opbeuren en dat was jij…
Jij was de enige die wist hoe ik echt in elkaar stak ,
 jij wist steeds wat te zeggen , te doen en net jou moet ik nu missen.
Ons verhaal was nog niet klaar , waarom moest dit nu toch stoppen…
Wij hadden ons sprookje en dit was bijlange nog niet voorbij,
er hadden nog vele hoofdstukken moeten volgen.
Maar het noodlot besliste anders over ons einde…
we hadden geen keuze , die stomme kanker nam je van me weg.
Wat waren we zo gelukkig , waarom moest zoiets moois en puur abrupt eindigen…
ik kan het nog steeds niet vatten.
Mijn liefde voor jou zal nooit stoppen.
Jij was het beste wat me ooit kon overkomen.
Liefste protjen , ik draag je in mijn hart voor altijd.
Elke seconde ben je bij me in gedachten…ik mis je zo.
Hou dus zoals afgesproken mijn plaatsje naast je vrij ,
want ooit kom ik naar je toe en gaat ons sprookje verder.
Ik mis je zo en love you!
Miljoenen kusjes en knuffels
(Je vrouwtje)

Allerliefste protjen,
Eén jaar geleden was je laatste dag met ons en dat hadden we die ochtend nooit kunnen denken.
Het ging zo snel die dag , je had last en die werd erger met het uur.
In de namiddag wou je toch nog wat tv kijken in de zetel…
Maar dan verloor je plots het bewustzijn , zo ineens.
En dan ging het snel. Te snel …
Je zelfgekozen keuze , de palliatieve sedatie was geen toekomstige optie meer maar een feit rond 17u30.
Je zou niet meer bijkomen , we konden niet meer met je praten…
Ik herbeleef die dag bijna dagelijks in gedachten…
we hadden wel al alles gezegd en besproken in eerste week na de diagnose .
Daarna was het bij jou stil omdat je niet meer kon praten en was ik het die alles zei, maar toch.
Je kon me je liefde en genegenheid nog tonen op zoveel andere manieren , gelukkig maar.
Maar toch had ik je nog graag een laatste keer gezegd, de zoveelste keer :
dat je mijn alles was , je bedanken voor alles wat je voor me betekend had ,
je meer voor me hebt gedaan dan wie ook op deze wereld.
Je zeggen dat ik niet zonder jou kon , je zeggen dat je mijn leven was.
Nog 1 keer…terwijl je me aankeek met je mooie glinsterende ogen waar ik zo kon in verdwalen.
Nu kon ik het enkel nog in je oor fluisteren in de hoop dat je me nog kon horen…
Toen werd het 23 uur en je ademhaling werd rustig , heel rustig.
Ik zei je ,dat je niet meer hoefde te vechten voor ons , je was zo sterk al geweest voor ons.
Ik zei dat je nu mocht gaan en dat ik je zo hard zou missen en dan mijn laatste woorden :
ik zien geiren mijn protjen , bedankt voor alles.
En toen blies je om 23u04 je laatste adem uit.
En protjen ,het was zoals je gewild had , ik samen met de kids rond je bed. Daar ben ik zo blij om.
En je hebt geen vreselijke pijn gehad , gelukkig maar.
Maar dat ogenblik was het moeilijkste dat ik ooit heb moeten meemaken.
Ik ben die nacht nog dichtbij jou gebleven , heb naast je gelegen in je bed
en ben de ganse nacht tegen je blijven praten en huilen.
Ik hoop zo dat je me hebt gehoord. Dichterbij kon ik niet zijn ,
mijn hoofd op je borst , zoals zo vaak , je borst waar ik nu niet langer je hartslag kon horen.
Vreselijk gevoel.
Ik mis je zo , mis dit zo…ik mis alles.
Liefste protjen en sinds die dag gaat er niet 1 voorbij dat ik niet om je huil…ik mis je zo met elke vezel van mijn lichaam.
Ik mis ‘ons’ zo. Ik wil zoveel aan je vertellen , je stevig vastpakken ,
 je hartslag terug horen , in je armen liggen. Je horen , je ruiken , je zien , je voelen.
Ik sta nog steeds stil sinds die fatale dag…ik kan het niet begrijpen waarom jij ? Waarom ?
Jij verdiende dit echt niet , de allerbeste papa , de allerliefste echtgenoot…
Ze zeggen dat ik verder moet met mijn leven en ik probeer heel hard , maar jij was mijn leven.
Ik noem het dus niet echt leven maar eerder overleven…spartelend met vallen en opstaan.
Elke dag , elk uur , elke minuut en elke seconde snakkend naar jou…gewoon bij jou te zijn.
Sommigen denken dat ik blijf hangen in mijn verdriet ,dat ik dit een plaatsje moet geven en dat ik misschien hulp nodig heb.
Maar niets hiervan is waar , ik ben je 1 jaar kwijt en dat is nog niets vergeleken met 30 jaar supergelukkig samen.
Ik moet gewoon leren te leven met dit immense verdriet , ik moet dit verweven in mijn verdere leven en dus zeker niet achter me laten.
Samen gaan we verder tot mijn laatste adem…
En jij weet zelf wel dat je elke seconde in mijn gedachten bij me bent alsook in mijn hart , voor altijd in mijn leven.
Allerliefste protjen , vandaag ga ik met de kids samen deze moeilijke dag door ter ere van jou…
Ik ben zeker dat je erbij bent…miljoenen dikke zoenen en knuffels aan jou ,de man van mijn leven , de allerliefste , de allerbeste !
Ik zien a zoeeee geiren mijn protjen !
(Je vrouwtje)

Allerliefste protjen,
4 juli
Gelukkige 56ste verjaardag mijn allerliefste engel!
Helaas je 2de zonder ons erbij.
Weer een moeilijke dag voor ons, al zijn ze allemaal zwaar om dragen zonder jou…
Geniet van jouw dagje hierboven samen met ons mama.
Wij gaan jou hier vandaag ook vieren , zoals beloofd ,met ons gezinnetje samen in de “Havana”.
Het blijft zo moeilijk lieve schat , ze zeggen allemaal dat het beter moet worden
maar dat lukt me niet.
Ik kan niet liegen en zeggen dat het beter gaat sinds ik je verloor.
Ik vind het zelfs moeilijker worden zonder jou…
Elke dag me erdoor sleuren, al 447 dagen , proberen te functioneren. Proberen verder te leven.
En dan die nachten , deze blijven ook zo zwaar en duren een eeuwigheid.
Ik mis onze babbeltjes voor het inslapen en je armen om me heen.
Ik mis je ochtendkusjes en je slaapwel-kusjes ,je warmte naast me ,je lach ,je grapjes ,je hand in de mijne ,
je knipoogjes ,je optimisme ,je rust ,je goede raad ,je oprechte liefde ….ik mis je zo liefste protjen.
Waarom toch ? Ik wil alleen maar bij je kunnen zijn , ik zou je dan vastgrijpen om nooit meer los te laten.
Wat doet het missen pijn…immens veel pijn.
Dit had nooit mogen gebeuren , ons verhaal was nog niet voorbij…
Ik mis je lieve schat …
Gelukkige verjaardag liefste protjen !
Till we meet again !
Elke dag die voorbij gaat is er eentje dichter naar jou.
Tot dan , weet dat ik je immens graag zie en je vreselijk mis !
Miljoenen kusjes en knuffels !
Love you !
IK MIS JE
(Je vrouwtje)

Allerliefste protjen,
Weer een mijlpaal…een jaar en een half.Het lijkt een eeuwigheid geleden,ik mis je zo.
Ik weet dat het leven verder gaat maar voor mij is het toch nog elke dag overleven.
Elke dag een strijd , de ene dag wat feller dan de andere…
Elke dag nog tranen voor jou mijn liefste.
Gelukkig zijn onze kinderen er nog,al hebben zij het ook nog steeds moeilijk…
Hun papa,hun voorbeeld,hun held en voor mij :mijn liefste,mijn steun,mijn rots.
Nu zijn zij mijn steunen en god,wat hebben ze zoveel van jou in hen.
Ik herken je zo vaak in hun doen en laten,hun manier van praten,hun gelaatstrekken en hun blik…
Wat zou je trots op hen zijn,ze zijn elk op hun manier fijne volwassenen geworden met doelen in hun leven.
Je oogappels…
Zie je ons ? Zie je mij? Mis je ons ook zo vreselijk veel?
Ik zit met duizenden vragen voor jou mijn liefste protjen…
waar ik helaas geen antwoorden meer op kan krijgen.
Ik zou alles geven voor nog 1 moment met jou.
Je warmte voelen,een knuffel,een kus en een grapje…
Mijn protjen,de wereld heeft voor mij nog steeds geen kleur.
Elke ochtend de moed zoeken weer de dag door te komen met mijn gebroken hart,nu al 548 dagen.
Waar ik ook ga of sta of ben,overal kom ik je ergens in tegen en altijd ben je erbij.
Je gaat geen seconde uit mijn gedachten en in ieder gesprek wil ik jou kunnen vernoemen.
Tja, waar het hart van vol is,loopt de mond van over…daar is echt wel iets van.
Je bent het beste wat me ooit is overkomen en ik ben je daar zo dankbaar voor.
Je bent en blijft mijn allerliefste protjen.
Ik mis je zo verschrikkelijk hard…
Ooit…ooit zie ik je terug en daar trek ik mij aan op.
Ik zien a zoeeeee geiren!
(Je gebroken vrouwtje)

Allerliefste protjen
Oudejaar straks…opnieuw zonder jou.
 Dit gaat nooit wennen.
Hoe kan ik feesten en klinken op een nieuw jaar
als ik alleen maar terug wil gaan in de tijd naar jou en niet vooruit.
Ik wil niet opnieuw een jaar starten zonder jou aan mijn zijde.
Niet opnieuw dag na dag vechten om toch maar de dag door te komen.
Ik had het zo zwaar en moeilijk in 2021…
net als in 2020 nadat ik je moest laten gaan.
Maar 2020 was nog mooi gestart tot die 18de februari…
toen werd ons onze toekomst ontnomen.
We kregen nog heel even de tijd om afscheid te nemen…
net geen 8 weken meer.
Het was onmenselijk hard ,
we hadden niks te zeggen…
het noodlot sloeg toe…
ik moest verder zonder jou…
Dan 2021, opnieuw moest ik iemand heel dierbaar verliezen…
Zonder enig afscheid werd ook nu mijn allerliefste mama mij ontnomen.
Bijna had ik ook ons Blue’ke moeten afgeven ,
gelukkig kwam ze erdoor
En dan nog alle andere zorgen.
De materiële zaken wegen natuurlijk niet op tegen jou en mama verliezen….
Maar alle moeilijke beslissingen zijn nu alleen voor mij.
En ik nam al verkeerde zoals te verwachten mijn protjen…
Tja , zoiets was jou nooit overkomen.
Een vrouw alleen…was ik maar zo sterk als jou mijn protjen.
Het is zo moeilijk voor me protjen.
Alles valt nu op mijn schouders
 en ik heb jou niet meer om me te helpen…
me raad te geven.
Me te troosten en knuffelen als het weer wat teveel is…
Dus daarom allerliefste protjen,
kijk ik er opnieuw tegenop een nieuw jaar te starten zonder jou…
ik ben zo bang zonder jou. I
Ik heb je zo nodig …
Had jij nu nog hier geweest aan mijn zijde…dan kon ik de wereld aan.
Jij gaf me de kracht , de liefde en de steun die ik nodig heb.
Alleen , zonder jou , blijft het OVERleven in plaats van leven , elk dag opnieuw…
Dus wil ik ook geen wensen het komende nieuwe jaar ,
want wat ik zo graag gewenst had , nu en ook vorig jaar ,
kan ik toch niet krijgen…en dat ben jij…
Kon ik maar bij je zijn
Liefste protjen , ik denk elke seconde van de dag aan je
en vanavond ben je er dus ook zeker bij.
Ik hou van je voor altijd mijn allerliefste…
Ik mis je zo verschrikkelijk hard.
Ik tel de dagen af tot we weer samen
en tot dan hou mijn beloofde plekje maar vrij…
Miljoenen kusjes en knuffels
Ik zien a geiren
(Je vrouwtje)

Allerliefste protjen,
Drieëntwintig maanden zonder jou…waarom blijft de pijn en het gemis zo ondraaglijk.
Ik leef nog steeds met de gedachte dat je wel terugkomt, leven zonder jou is niets voor mij.
Wij hoorden gewoon samen , Wij waren 1
Wat hield ik ervan om bij jou te zijn, genieten van wat het leven ons te bieden had
Ons leven samen leest als een sprookje en dat was het ook.
Ik had nooit gedacht dat ik ooit zo intens gelukkig kon worden.
Jij was mijn prins op het witte paard, jij was mijn soulmate, mijn beste vriend en de beste minnaar.
Jij was mijn alles , jij hebt me geleerd wat echte liefde was.
Jij was mijn rots , mijn schouder om op te huilen , jij was er altijd voor me.
Wat wij hadden was meer dan echte liefde , het was zo puur en echt.
En dat is waarom het nu zo moeilijk is…al 23 maanden.
Ik mis je zo mijn protjen, elke dag , elk uur, elke seconde…
Intussen kijk ik uit naar de dag dat we weer samen zijn ,
ons sprookje zullen verderzetten en nooit meer afscheid hoeven te nemen.
Ik zien a geiren mijn allerliefste protjen !
Miljoenen kussen en knuffels
Ook aan ons mama
(Je vrouwtje)

Allerliefste protjen
Weer een dag dat het nog moeilijker maakt dan andere dagen zonder jou… onze 30ste huwelijksverjaardag.
Dertig jaar geleden beloofden we elkaar vandaag eeuwige trouw en dachten dat we samen oud te worden.
Drie april voor de wet , vier april voor de kerk…
We zagen ons al samen grijzend naast elkaar zitten in onze tuin samen met onze kinderen en kleinkinderen.
We hadden eerst het plan om onze trouwgeloften over te doen op onze 25ste jubileum met een groot feest ….
maar ergens in ons achterhoofd zat ook de wens dat het nog specialer zou zijn met misschien al een kleinkindje erbij.
Dus stelde jij voor het op onze 30ste huwelijksverjaardag te doen , was toch ook een mooi rond getal
en op 5 jaar verschil konden er hier al misschien zelfs al een paar kleintjes rondhuppelen….
nooit konden we toen vermoeden dat jij er niet meer zou zijn.
Waarom hebben we dit toen uitgesteld ?
April was wel onze maand hé liefste protjen ,
we werden een koppeltje op 14 april 1990 ,
gingen in april 1991samenwonen ,
trouwden in april 1992 ,
kregen onze liefste dochter in april 1994 ,
je beide ouders zijn jarig in april
en we zijn in ons huisje komen wonen in april 1996.
Maar dat ik je zou verliezen in april maakt het nu zo moeilijk…april zal nooit meer hetzelfde zijn.
Ik mis je elke dag nog meer dan de dag ervoor mijn protjen , nog steeds overleef ik elke dag omdat ik moet.
Gelukkige heb ik onze schatten van kinderen nog.
Ik zie je in elk van hen.
Je zou zo trots op ze zijn zoals je altijd al bent geweest.
Maar ook al heb ik ze bij me…ik mis ons
Wat mis ik ons verhaal , ons leven samen.
Niemand kent onze wereld zoals wij die samen kenden…
we hebben onze verhalen , avonturen die enkel jij en ik deelden.
Onze herinneringen die we met zijn tweetjes hadden…ik mis deze zo en kan deze met niemand delen.
Mis jij me ook zo Dirksken ?
Zie je me echt van daarboven ?
Waak je over ons ?
Ik wil je zo graag vertellen hoe rot het hier voelt zonder jou , hoe het leven hier overleven is geworden.
Hoe de kleuren van mijn leven nu zo donker en grauw zijn geworden , jij gaf echt kleur aan mijn leven.
Ik wil je zo graag voelen ,
je armen om me heen ,
je zachte lippen die me zachtjes kussen.
Ik wil zo graag je stem horen ,
je horen zeggen dat je me graag ziet.
Ik wil je gewoon zo graag terug..terug bij mij.
Ik mis je zo…
Zoals dat zinnetje in onze openingsdans het zo goed omschrijft :
I hunger for your love
Fijne huwelijksverjaardag daarboven liefste protjen !
Je bent en blijft mijn alles voor altijd!
Hou mijn plaatsje naast jou voor me vrij.
Ooit zullen we weer samen zijn voor altijd.
Miljoenen kusjes en knuffels
(Je vrouwtje voor altijd)

Allerliefste protjen
Twee jaar geleden , het lijkt een eeuwigheid.
Ik moest afscheid nemen , onze laatste dag samen…
Ik sluit mijn ogen en ik zie je, ik open ze en je bent terug weg.
Mijn hart breekt elke keer opnieuw en opnieuw.
De film van die laatste dag speelt nu weer voortdurend door mijn gedachten.
Het was de moeilijkste dag van mijn leven.
Ik moest de reden van mijn bestaan laten gaan.
De man die mijn leven kleur gaf ,
de man die mij vleugels gaf ,
de man die mij in mezelf deed geloven ,
de man die me zo graag zag zoals ik was,
de man die van mij de gelukkigste en sterkste vrouw had gemaakt.
Alles was ineens weg , niets zal ooit nog hetzelfde worden.
Ik zal nooit meer dezelfde worden…
Is het maandag , donderdag of zondag…geen idee.
Het leven gaat verder en ik sta stil , ik wil niet vooruit gaan.
Ik wil teruggaan , terug naar ons leven samen.
Alle dingen die zo mooi waren samen met jou lijken nu zo nutteloos en onbelangrijk.
Liefste protjen, jij was en blijft de liefde van mijn leven.
Ik kijk uit naar de dag dat we terug samen zijn.
Dan pas zal ik terug gelukkig kunnen zijn , de gelukkigste vrouw.
Dan zal ik zijn waar ik moet zijn…bij jou.
Miljoenen kusjes en knuffels
Ik zien a geiren
(Je vrouwtje)